Relacji z prapremiery - Violetta, tylko dla fanów [ZDJĘCIA]

Relacji z prapremiery - Violetta, tylko dla fanów [ZDJĘCIA]

 Godzina 17.20.

  Co widzę?

   Bramkę kina, które odwiedzam średnio trzy, cztery razy w roku. Jest przystrojona ogromną, kartonową ozdobą - zdjęciami promocyjnymi. Okno i drzwi również zawierają podobną reklamę. Podchodzę bliżej, patrzę przez szparę - bije ku mnie łuna fioletowych neonów, jasnych świateł, moc balonów. Czekam chwilkę, aż wpuści mnie reprezentant Disney Channel, ponieważ gości wpuszcza się dopiero za godzinę.

Nieco przed 21.00 wychodzę. I jak? Wypieki na twarzy, mnóstwo pozytywnej energii i bardzo dobre wrażenie. Coś pomiędzy? Zapraszam do lektury recenzji polskiej prapremiery pierwszego sezonu, "Violetta - tylko dla fanów".

Recenzja i zdjęcia wykonane przez Milens należą do bloga Violetta Polska. Kopiowanie surowo zabronione.

Podstawowe informacja; galę zorganizowało Walt Disney Company Polska, odpowiedzialne za polski kanał Disney Channel. Odbyła się ona w warszawskim kinie Femina na alejach Solidarności; Warszawiacy muszą doskonale znać to miejsce o wieloletniej, niemal historycznej tradycji. My, wraz z właścicielką bloga violetta-fioletowyserial zostałyśmy zaproszone tam w celach recenzenckich (dlatego np wpuszczono mnie wcześniej). Pojawiły się tam osoby znane, m.in Maciek Musiał, Wojtek Rotowski, Justyna Bojczuk.

   Wnętrze kina uległo zdecydowanej zmianie, została zagospodarowana cała niemała przestrzeń. Ściany pokryły balony w trzech odcieniach różu, napełnione helem; później przy wyjściu można było dostać sztukę lub trzy :) Wszystko tchnęło Violettą - od ścian, przez tekturowe postacie z serialu, po ściankę promocyjną drugiego sezonu (taka a'la dla gwiazd), prezentacja Studio21 z instrumentami, gdzie można było zrobić sobie pamiątkową zdjęcie, czerwony dywan jako tło do zdjęć dla znanych gości. Każde wolne miejsce zapełniały zdjęcia promocyjne, oświetlenie przywodziło na myśl klub. Wszystko otoczone było anturażem muzycznym w postaci soundtracku z pierwszego sezonu, gotowe na przyjęcie Vilovers, chociaż wciąż trwały nagrania promocyjne wydarzenia i sesje, w tym zwyciężczyni konkursu "Zrób się na Violettę". 

  

A to jest wspomniana  laureatka. Będziemy mogli najpewniej zobaczyć w spotach reklamowych.

A teraz do rzeczy. Cały pokaz, wszystko co istotne odbyło się w sali kinowej. Pierwszym, i chyba największym - acz pozytywnym zaskoczeniem była rozbieżność wiekowa. Mamy stałych czytelników wieku licealnym, o ile się orientuje to nawet studentów, i to przedstawicieli obu płci. Jednak co innego usiąść przed komputerem, a wyjść do ludzi, bo chyba sami wiemy, że niektórzy z racji wieku nieco się wstydzą ;) Bez powodu, hamuje to jednak zapęd spotkania się z ludźmi o podobnym zainteresowaniu - zamiłowaniu do Violetty.

Natomiast na pokazie... było mnóstwo młodzieży. Podejrzewam, że więcej było przedstawicieli -13, jednak starsi (pokusiłabym się nawet stwierdzenie - licealiści) równie aktywnie brali udział w konkursach i quizach. Ogólnie panowała atmosfera pozytywnej aktywności - na pytania odpowiadano chórem, nikt nie wstydził się krzyczeć i wyrażać, ani starsi, ba - udzielali się czasem też rodzice :) To, co mi przychodzi do głowy, by określić zjawisko, to słowa: "wesoły rumor". Zadbano, aby fanom było wygodnie. Pod ścianą znalazły się poduchy wszelkich rozmiarów, od tzw. jaśków po fotele, na których można było się skitrać przed ekranem. Na każdym miejscu znajdowała się butelka wody, a przy wejściu rozdawano ciasteczka - ja poczułam się ugoszczona. ;3

   

Sam pokaz? Wypadałoby go względem podzielić na dwa; odcinek i nie-odcinek. Wstęp był czymś w rodzaju spotkania fanów, to chyba najlepsze określenie. Maciej Musiał prowadził wstęp, konkurs i trochę pogadał, w rozkręceniu atmosfery pomagała mu przedstawicielka Disney Channel. konkurs w zasadzie nie był konkursem, ponieważ tym, co było do wygrania to sam udział. Jeśli ktoś znalazł nalepkę pod swoim fotem, mógł zejść i odpowiedzieć na pytanie, a zamiast otrzymać prezent, nie wiem w jakiej postaci. Po publiczności został puszczony pamiętnik, w którym było można zostawić wpis po polsku lub po hiszpańsku, miał on trafić do Violetty, czy do Martiny czy do postaci - nie mam pojęcia, ponieważ nie dotarł do wyższych rzędów. Można było też wziąć udział w warsztatach tanecznych - trójka uczniów pod przewodnictwem Marcina Hakiela dała pokaz układu En mi Mundo, przekazując następnie lekcje każdemu, kto zszedł na pole przed ekranem, a zbiegli się tam prawie cała sala, aż ciasno było od samego patrzenia :) (instruktor Szymon wymiata ♥). No i wreszcie... Zgasły światła. Zaczął się pokaz właściwy, który najpewniej w swej stricte formie czeka was.

 

 Streszczając; wywiady z gwiazdami, kulisy z serialu, karaoke, piosenki, filmiki, sylwetki aktorów i postaci,  ODCINEK. Po kolei jednak. Podobnie jak przy pierwszym sezonie pojawiła się seria wywiadów nagranych w Studio w ekipą serialu. Mówili o tym, co będzie się działo w drugim sezonie, jaka muzyka się pojawi, o swojej pasji, pojawiło się trochę informacji o dzieciństwie, pod kątem śpiewania. Aktorzy opisali nieco relacje między nowymi bohaterami, Diego i Jorge wspomnieli o swojej przyjaźni poza planem ;3 Nie znaleźli się wśród tych osób odtwórcy Marco i Lary, zapewne dlatego, iż nie ma ich w pierwszym odcinku (Lara tylko na kilka sekund). Rozłożono na czynniki pierwsze kilka piosenek, w tym Hoy somos mas, Te creo, mówiono także o pracy na planie i teledyskach. na karaoke nie śpiewał prawie nikt, chociaż z początku poniósł się cały chór - myślę, że wynika to raczej z braków - znajomości hiszpańskiego, może odwagi. Stawiałabym jednak za argument, że podobnie jak ja, reszta odczuła w pewnym momencie, jakbym przeszkadzała i zagłuszała artystę, wobec czego na karaoke była stosunkowo cicho. (Zadanie dla was - nadrobić to ;3) Dobrze było jednak usłyszeć wszystkie ulubione piosenki w tej aranżacji :) Ja sama otrzymałam kilka nowych informacji, z gatunku "sekrecików", ubawiłam się nieźle, a także moja przyjaciółka, którą tam zabrałam, a która nigdy wcześniej nie miała do czynienia z serialem ani jej ekipą. 

Co z odcinkiem? - Nigdy nie widziałam serialu w kinie, stwierdziwszy, że skoro i tak będzie w telewizji, to strata pieniędzy. Nie widziałam, jakie wrażenia mnie omijają. Uwielbiam chodzić do kina, kiedy gasną światła, świadomość ludzka się rozpływa się w tłum, szukając odpowiedzi drugiego człowieka, znajdując ją zewsząd i dołączając się do sieci, która daje wrażenie bycia wspólną widownią prawdziwych zdarzeń. Kiedy stoimy w tłumie, nie myślimy o nim samym ale o tym, co on otacza, np. scenę. To niesamowite wrażenie, potęgowane przez wygodę jaką daje fotel, ciemność, jedzonko i paradoksalny stan świętego spokoju pozwalają w stu procentach zaangażować się w historię. Fakt, że to serial - i to niezwykle fabułowy serial - daje poczucie głodu, niedosytu, pozwalają z potrojoną mocą stać się częścią widowni, bardziej niż uda się reszcie kiedykolwiek, niezależnie na jak dużym telewizorze czy jak dobrych warunkach nie zobaczą tego na komputerze. Zewsząd płynie ulubiona muzyka, najwyższa jakość obrazu na wielkim ekranie. Gorąco polecam, ponieważ przeżycie jest świetne. W połowie odcinka pojawiła się przerwa z quizami, i tu przy okazji UWAGA DO WAS - po końcu odcinka jest jeszcze wywiad z Diego! Także nie wychodźcie tak szybko. U nas połowa osób wyszła, pod dyktaturą pęcherzy. Nie pić do uporu jak krowy przy korytku, załatwić się wcześniej i zostać do końca :):):) Do fabuły odcinka - nie mogę wiele powiedzieć, tym bardziej, że nie wiele się działo, był to rodzaj wprowadzenia, taki remembertime. Było mnóstwo momentów Leonetty, Naxi, Bromi i dominującą wręcz Germangie. Rozbawili mnie szczerze Olga i Ramallo, problemy Jade, Andres ze swoim nieogarnięciem, ogólnie odcinek był wyjątkowo humorystyczny ;3 Trzy nowe dubbingi, które słyszymy, są w porządku - ten Lary i Jackie leżą naprawdę dobrze, pasują do swoich postaci, natomiast ten Diego... nie da się powiedzieć, żeby był zły, ale nie pasujący kompletnie do oryginału. Zadowala mnie, jednak będę musiała się przyzwyczaić. I koniec, zbyt prędki jak na mój gust.

Przy wejściu na uczestników czekała niespodzianka - rozdawano pamiętniki Violetty. Są one puste w środku i grube, jedyna ingerencja w oryginale jest białe logo Violetty w rogu i nadruk na kilku stronach - rysunek studio, które pojawia się w serialu, gdy akcja przechodzi do studio i rycina dziewczyny przy mikrofonie w stylu tych, które widzimy w prawdziwym pamiętniku (czyt. więcej w recenzja sekrety i marzenia Violetty). Czyli jest niemal pusty, kompletnie do dyspozycji wolnej właściciela. Format ciut ponad A5, gruba okładka na magnes, przypomina wydaniem piękne notatniki PamArt (tak się chyba nazywała ta firma), które można nabyć w empiku w stosunkowo wysokich cenach. Dołączono do niego fioletowy długopis z napisem Violetta, który czepia się magnesu przy otwarciu ;p;p Rozdano takie w tym roku kilku blogerkom. My rzuciłyśmy nasz w konkursie o serialu, natomiast mojego wyjmiecie z moich sztywnych, martwych rąk :3

I dobrze, bo wiele osób zebrało tam autografy, z braku innych kartek i potrzeby fanowskiej. Ja zbierałam na swojej wejściówce, nie chcąc jeszcze zagospodarować mojego maleństwa. Mam m.in autografy dubbingujących Ludmiłę, Leona, Andresa, Violetta i Tomasa. Wszyscy okazali się zaskakująco sympatyczni, nie unikali zdjęć z fanami, chyba najwięcej miał ich Wojtek Rotowski, który zagrał w Prosto w serce, Do dzwonka cafe i innych epizodach. Gorąco pozdrawiam blond ośmiolatkę, która bardzo chłodno odmówiła mi pożyczki długopisu ;33

Podsumowanie

Wydarzenie bez wątpienia okazało się sukcesem, pod każdym względem. Przede wszystkim to wyjątkowy zestaw atmosfery tworzonej przez fanów i tej, jakie dawał anturaż kina. Wszystko zostało dopracowane, obeszło się bez zgrzytów, wpadek i uprzedzeń, wszędzie czuło się ducha V-lover. 

Czy było warto? Nie było dla mnie, ponieważ nie zapłaciłam za to ani grosza ;) ale gdybym miała kupić ten bilet, wiedząc to co już wiem, nie wahałabym się włożyć w to siły i oszczędności. 

Drugi sezon Violetty od 21 października na kanale Disney Channel!






Autorstwo; rezprezentantka na pokazie i redaktorka Violetta Polska; Milens